دلم تنگ است این شبها یقین دارم که می دانی       صدای غربت تن را از احساسم تو می خوانی

شدم ازدردو تنهایی گلی پژمرده وغمگین               ببارای ابر پاییزی که دردم را تو می دانی

میان دوزخ عشقت پریشان وگرفتارم                     چرا ای مرکب عشقم چنین آهسته می رانی

تپش های دل خسته چه بی تاب وهراسانند         به خون آغشته ای  ای دل.عجب امشب پریشانی

همواره قلب بیمارم به یادتو شود روشن              چه فرقی می کنداما تو که این رانمی دانی